Liefst wil je tijdens leven laten zien en vertellen wat iemand voor je betekent. Voor veel mensen is het lastig om gevoel onder woorden te brengen. En al helemaal om het dan ook nog uit te spreken. Schrijven wat je voelt is ook prima, via mooie afscheidsteksten bij overlijden kan de boodschap nog vaker als steun dienen omdat deze op andere momenten nogmaals gelezen kan worden.
Afscheid nemen komt altijd te vroeg. En al afscheid nemen tijdens leven kun je bijna nooit, tenzij je weet dat het einde nadert. Dan nog zal het moeilijk zijn om de juiste woorden te vinden. Toch wil je het familielid, de vriend of goede kennis graag jouw persoonlijke boodschap meegeven. En daar is het eigenlijk nooit te laat voor. Ook als troost voor jezelf kan het helend zijn om nog mee te geven in een geschreven of gesproken bericht wat jij voelt. Een mooi moment om nog woorden van afscheid uit te spreken, als u er eerder nog niet toe gekomen bent, of nog niet de juiste woorden hebt weten te vinden, kan zijn tijdens het verstrooien van de as. Tijdens de afscheidswandeling met de TOLAD.

Verdriet toelaten is ook een vorm van sterk zijn.
Wandel met je hart en je voeten zullen volgen.
Onderweg is het altijd nu.
Wie in het dal blijft, ziet nooit de andere kant van de berg.
Afscheidswoorden voor de dierbare overledene tijdens het as verstrooien
Tijdens de afscheidswandeling kun je zogezegd ‘het laatste gesprek’ voeren met de dierbare overledene, zoals je tijdens zijn leven ook samen gesprekken hebt gevoerd. De mooie woorden, die je eigenlijk bij leven had willen zeggen, kun je tijdens de laatste wandeling nog meegeven als mooie afscheidswoorden aan de dierbare. Dit kan samen met alle mensen die aan de afscheidswandeling deelnemen. Hardop met elkaar of in stilte voor jezelf. Terwijl je samen het leven herdenkt van de persoon wiens as jullie uitstrooien. Een mooie afscheidstekst kun je verpakken in anekdotes, die je samen kunt ophalen. Het hoeft niet per se een geschreven afscheidstekst te zijn, maar de woorden die je nog mee wil geven, kunnen automatisch komen met het delen van herinneringen aan de overledene en aan de band die jullie hadden. Door deze woorden met elkaar te delen tijdens de afscheidswandeling met de TOLAD wordt het as verstrooien vooral een herinnering aan de overledene en aan die mooie gedeelde gesprekken en belevenissen met elkaar.
Afscheidswoorden kunnen we zoeken om te spreken op een crematie of een uitvaart, maar het is niet voor iedereen weggelegd om voor groot publiek te spreken én er is niet altijd gelegenheid voor. Tijdens de afscheidswandeling met de TOLAD is het misschien minder beladen, om wat te kunnen uitspreken. Mede omdat de emotie op dat moment anders is dan tijdens het eerste afscheid (de uitvaart/ crematie) en omdat de groep kleiner is. In deze setting kan het juist makkelijker zijn om woorden te vinden en uit te spreken.
Wil je graag een mooie afscheidstekst schrijven en vind je dat moeilijk, laat je inspireren door wat voorbeelden die we voor je hebben verzameld.


Moed is doorgaan terwijl je de kracht eigenlijk niet hebt.
Wat we in onze handen houden is tijdelijk, wat we in ons hart houden is voor altijd.
Wat wij in het leven niet kunnen controleren, leert ons het meest over hoe los te laten.
Soms is er zoveel te voelen, maar zo weinig om te kunnen zeggen.
Tekst om medeleven te tonen aan nabestaanden
Ook om medeleven te betuigen aan familie, vrienden of kennissen die een dierbare verloren hebben willen we graag met steunende, troostende woorden laten weten dat we met hen meevoelen en meeleven. Het vinden van de juiste woorden daarvoor is misschien nog moeilijker, je wil geen clichés gebruiken om te laten weten dat je hun pijn wil verzachten en hen je steun betuigt. Je wil je emoties duidelijk maken, en datgene waar eigenlijk geen woorden voor zijn, onder woorden brengen. Hiervoor hebben we enkele gedichten uitgekozen van Margreet Jansen. Tegenwoordig zijn er ook mooie kaarten, die voor zich spreken. En soms is het voldoende om te laten weten dat er geen woorden voor te vinden zijn…

Ik mis je in alle kleuren
Er zijn geen vaste kleuren
het is niet blauw of geel
je kunt in rood ook zeggen
ik mis je heel erg veel
er zijn geen strakke lijnen
soms is het bruin, soms groen
verdriet past niet in hokjes
van hoe je het moet doen
soms schilder ik dat ik je mis
en kies ik glanzend goud
omdat ik daarmee zeggen kan
hoeveel ik van je houd
soms verf ik dwars door het papier
met inkt zo zwart als roet
omdat ik echt niet weten zou
hoe het nu verder moet
ik klieder vaak ook maar wat aan
en het wordt een bonte boel
als ik me soms meer pimpelpaars
en dan weer knaloranje voel
soms teken ik een witte stip
met grijze cirkels er om heen
ik zit er ergens middenin
en voel me helemaal alleen
in alle kleuren van mijn tranen
denk ik elke dag aan jou
dus als de zon weer schijnen gaat
heb ik een regenboog van rouw.
Margreet Jansen

Nooit meer is altijd
Het heeft nu lang genoeg geduurd
dat je dood bent
kom maar weer terug
want nooit meer
kan ik niet voelen
ik kan er niets bij denken
misschien helpt het als ik
eerst probeer te zorgen
dat ik het red
tot morgen
en dan weer een dag erbij
misschien soms drie
zodat ik je in stukjes mis
en steeds het einde zie
want nooit meer
is altijd
dat is te lang.
Margreet Jansen

Als het nooit meer is zoals het was
Soms gebeurt er in je leven
iets dat je ontzettend raakt
alsof een deur wordt dichtgeslagen
iets dat alles anders maakt
soms kun je daar heel blij van worden
maar vaak doet het je heel veel pijn
het verandert al het oude
nooit zal het meer hetzelfde zijn
als een rugzak vol met stenen
draag je dat dan met je mee
en niemand ziet je daarmee lopen
niemand denkt eens even: hé…
hallo, wat loop jij daar te zeulen
geef die zware tas maar hier
ga jij maar lekker flierefluiten
met je vrienden, veel plezier!
het hoort bij jou en bij jouw leven
het wordt nooit mee zo het was
en de tranen in je ogen
zijn de stenen in je tas
maar de stenen lijken lichter
alsof je langzaam aan ze went
ze horen bij je, voelen veilig
alsof je ze al jaren kent
je loopt nooit meer op dezelfde weg
fluit niet meer hetzelfde lied
maar de mooiste nummers zijn geschreven
op oude tranen van verdriet
soms gebeurt er in je leven
iets dat je ontzettend raakt
maar ooit vind je de gouden sleutel
die nieuwe deuren open maakt.
Uit de gedichtenbundel: Ik mis je in alle kleuren
Margreet Jansen
www.zilverensleutels.nl
